Microbioom in relatie tot CH4 en NH3 emissie

De melkveehouderij is een belangrijke sector in Nederland die bij draagt aan de emissies van methaan en ammoniak. Het Klimaatakkoord geeft aan dat de emissiereductie via een geïntegreerde voer- en diergerichte aanpak onderzocht moet worden o.a. met gebruik van de natuurlijke variatie van de spijsvertering van dieren. Uit voorgaand onderzoek blijkt dat 2 sporen belangrijk zijn: voerstrategieën en het (pens)microbioom. Voor beide sporen is ingezet op sturing via zowel diermanagement als fokkerij. Dit projectplan betreft onderzoek naar het spoor van microbioom en diermanagement. Het betreft een jonge wetenschap in de ontwikkelingsfase. Het werkplan 2022 is onderdeel van een meerjarenplan dat in 2021 is gestart. Voor het voer- en diermanagement spoor zijn twee handelingsperspectieven geïdentificeerd die naast elkaar ingezet kunnen worden en waarvan verwacht wordt dat het reductie-effect additief is:

1. Wijziging van het microbioom door ingrijpen in de ontwikkeling van het microbioom
2. Benutten interacties tussen het microbioom en dier- en omgevingsmanagement

Handelingsperspectief 1 betreft een permanente wijziging van het microbioom om het basis emissieniveau van de veestapel omlaag te brengen. Handelingsperspectief 2 betreft het benutten van de reductiepotentie samenhangend met de emissievariatie binnen een basisniveau. Naast het onderzoek naar deze 2 handelingsperspectieven richt het onderzoek zich ook op ‘microbioom technieken’ die nodig zijn om het onderzoek mogelijk te maken, maar die nog niet beschikbaar zijn. Het betreft een brede range van monstername, bewaartechnieken, laboratoriumtechnieken (natte analyse), dataverwerkingstechnieken (droge analyse) en technieken voor interpretatie van de resultaten.